Graag houden we drukwerk betaalbaar en kiezen we voor een gangbare papiersoort. We gaan er echter graag bewust mee om. Papier valt in te delen onder hout-vrij-offset of ongestreken, machine-coated of gestreken en satin gecoat maar niet glanzend. Verder zijn er speciale papiersoorten voor bijvoorbeeld uitnodigingen. Leg je verschillende soorten op elkaar dan valt op dat papier niet wit is. Ook daarom kunt u voor een bepaalde soort kiezen. Papier is fijn om te voelen en het ruikt lekker. Naast een soort papier kiezen we ook een dikte. Willen we veel dan kiezen we voor een opdikkende soort. Mag het wat steviger of minder minder doorschijnend dan nemen we een wat dikker papier. Houden we de portokosten laag dan kiezen we een dunner papier. Wij adviseren je hierin graag.

Je laat het immers niet voor niets maken. Een uitnodiging kan meerwaarde krijgen door toevoeging van foliedruk. Maak het niet te bont maar stijlvol kan het zeker zijn.

Rood: aandacht, actie, energie, fysiek, kracht, moed, opwinding, urgentie en warmte.

Oranje: comfort, eten, onderdak, passie, plezier, veiligheid en warmte.

Geel: aandacht, creativiteit, jeugdigheid, vriendelijkheid, optimisme en zelfvertrouwen, soms bezorgdheid en ongerustheid.

Groen: balans, evenwicht, gerustheid, gezondheid, herstel, milieuvriendelijkheid, positiviteit en vrede.

Blauw: betrouwbaarheid, communicatie, concentratie, effectiviteit, helderheid, intelligentie, koelte, logica, loyaliteit en oprechtheid.

Paars: bewustzijn, kwaliteit, luxe, rust, spiritualiteit, visie en waarheid.

Roze: liefde, romantiek, rust, vrouwelijkheid, warmte.

Bruin: aarde, betrouwbaarheid, eerlijkheid, de natuur, hulpvaardigheid, rust, warmte.

Grijs: neutraal, remmend, soms depressief.

Wit: eenvoud, efficiëntie, frisheid, helderheid, hygiëne, ruimtelijkheid, verfijning, verzorgdheid en zuiverheid.

Zwart: aantrekkelijkheid, efficiëntie, energiek, ernst, kracht, veiligheid en wijsheid.

Ook gebruiken we een gekromde apostrof en de juiste aanhalingstekens. Omdat dit niet altijd even goed is ingeregeld blijven we hier op letten. In West-Europese teksten zien we de volgende getekende letters, accenten of diakritische tekens: acute of aigu á, é en ó, cédile ç, circumflex of dakje ê, corona å, diagonale streep ø, grave of graag à en è, haček č en ĕ, tilde õ en umlaut ä, ë en ö. Een apostrof gebruiken we in bijvoorbeeld ’s Morgens of Hans’ handschrift. De apostrof zien we ook bij woorden in meervoud eindigend op een a,o,u of y, maar niet bij ay en ey, we gebruiken een negentje. Aanhalingstekens kunnen we enkel of dubbel gebruiken, hoog of laag beginnen maar altijd eerst een zesje en dan een negentje. Als een hele zin geciteerd wordt, valt de punt binnen de aanhalingstekens, zo niet, erbuiten.

In een standaard lettertype zijn cijfers doorgaans precies even hoog als de kapitalen. Wanneer er in een tekst veel cijfers voorkomen kan dit de leesbaarheid verstoren. Bij mediaevalcijfers is dit niet het geval.De grootte is gebaseerd op de x-hoogte, met stokken en staarten. De 3, 4, 5, 7 en 9 hangen doorgaans onder de x-hoogte uit net als de g. De 6 en de 8 steken vaak naar bovenuit zoals hoofdletters. In veel lettertypen zien we deze cijfers niet, ze komen echter zeer verzorgd over. In moderne lettertypen mogen we steeds vaker mediaevalcijfers zien.

Gebruikt u de letters afzonderlijk dan ontstaat er opties te veel ruimte tussen de letters. Het gaat hier om de combinaties ff, fi, ffi. Minder bekend zijn de combinaties ct en st. Daarnaast zijn er 4 tekens die wie ook onder ligaturen mogen rekenen: De ampersand of het &-teken, een samensmelting van Et uit het Latijns, de diftong, bekend als ae; de Duitse ringel-s ß en heel modern de apenstaart @, een samensmelting van at. Onze regel, als een lettertype over ligaturen beschikt dan gebruiken we die.

Informatie komt het best tot zijn recht als er en stramien achter hangt. Geen keurslijf, maar een stramien. Het geeft rust en evenwicht. Zo kiezen we voor een aantal kolommen, kolomwit en marges als kop- en staartwit, zijwit en rugwit. In 1977 verscheen het pamflet Lay in, Lay out van Piet Schreuders. Een pleidooi voor grafisch doordachte spontaniteit en typografie in plaats van saaiheid en wildgroei. Destijds fel bekritiseerd, inmiddels erkend en in meerdere vormen verschenen.

Voor wie is het bedoeld, wat moet het overbrengen en wat voor uitstraling mag er zijn. Lettertypen zijn er oneindig veel. We kunnen onderscheid maken in schreef, schreefloos of semi-schreef, display, handgeschreven en monospace lettertypen. Niet doe maar wat, maar bewust kiezen voor een lettertype om zo sterk mogelijk te zijn. We bepalen een geschikte lettergrootte en regelafstand en delen teksten in met kopjes, inleidingen, platte tekst, voetnoten etc.Door consequente omgang met de door ons met zorg gecreëerde stijlen ontstaat een eigen identiteit.

Liever handmatig en taalkundig. Maak regels niet te smal maar ook niet te breed. Meer dan 16 woorden op een regel maken de tekst onleesbaar. Als u kiest om woorden af te breken, hou dan de volgende regels in acht: Af- en aanspatiëren is niet de manier om tekst netjes in een kolom te krijgen. Behalve de letters is ook de ruimte tussen de letters door de letterontwerper bedacht. Hier blijven we vanaf. Als we moeten afbreken dan bij voorkeur op samenstelling van woorden, ofwel tussen de delen van woorden, bijvoorbeeld: muziek-installatie. Ook kan er afgebroken worden op achtervoegsels of afleidingen zoals twijfelachtig. Verder beginnen we aan het eind van een regel geen zin met een kort woord. Geen afbrekingen op 2 regels na elkaar. Bevat een woord al een streepje, dan houden we dit als afbreekstreepje.